“Yıllardır yapılan araştırmalar, bireylerin mevcut durumlara (“”statüko önyargısı””) bağlı kaldığını ve onlara daha fazla değer verdiğini gösteriyor. Bu çalışma, eş seçiminde ödünleşmeler bağlamında statüko tercihini araştıran ilk çalışmadır. Yedi çalışmada toplam 1.567 katılımcı belirli bir dizi özelliğe sahip (örneğin, yüksek güvenilirlik, düşük çekicilik) mevcut bir partnerle kalmayı mı yoksa zıt özelliklere sahip alternatif bir partnere geçmeyi mi tercih edeceklerini belirttiler. Bu çalışma, ilişki ve karar verme literatürünün önerdiği potansiyel açıklamaları test etti ve eş seçiminde statüko tercihinin altında en az üç faktörün yattığını gösterdi. Bireyler, partneri daha olumlu değerlendirdikleri ve alternatifi ilgisiz özellikler üzerinde daha az olumlu değerlendirdikleri ölçüde partnerle ilişkilerini daha fazla tercih ettiler. Önyargılı yorumlamasının nedenlerinden biri de mevcut romantik partnerlerin idealleştirilmesiydi. Statüko tercihinin olası nedenleri olarak ortaya çıkan diğer faktörse, bir ayrılık başlatmanın potansiyel maliyetleriyle ilgiliydi. Bireyler, partnerlerine zarar verme konusunda endişelendikleri ölçüde ve yeni bir ilişkiyle ilişkili belirsizliklerden kaçınmak istediklerinde, partnerin niteliklerini daha fazla tercih ettiler. Bu bulgular bize; kalp meseleleri söz konusu olduğunda, şu anda sahip olduğumuz şeyi sevme eğiliminde olduğumuzu gösteriyor diyebiliriz. “
Gunaydin, G., Selcuk, E., Yilmaz, C., & Hazan, C. (2018). I have, therefore I love: Status quo preference in mate choice. Personality and Social Psychology Bulletin, 44(4), 589-600. DOI: 10.1177/0146167217746339
Çev. Kübra Kızılırmak